Ik ben net als de jongeren op geloofsreis
Een robuuste houten eettafel, een hangstoel en een lekkere grote zitbank. Gezellig, dat is de sfeer die het huis van jongerenwerker André van der Galiën uitstraalt. Zo’n huis waar je je welkom voelt en waar je als je niet oppast veel te lang blijft zitten. Sinds begin dit jaar is André onze tijdelijke jongerenwerker en dat is een goede reden om eens voor een goed gesprek bij hem thuis in Biddinghuizen langs te gaan.
Keeper bij de Friese selectie
Onder het genot van een grote mok thee begint André te vertellen over zijn bijzondere loopbaan. “Mijn droom was om profvoetballer te worden en ik had ook best talent. Als jong jochie keepte ik bij de Friese selectie.” Toch bleek de bekende jongensdroom ook voor André niet haalbaar “Ik ben gewoon te klein en dat is niet handig als keeper” vertelt hij gelaten. Daarmee viel een droom in duigen, maar lag zijn toekomst weer open.
Verkoper van het Koninkrijk
André is een goede babbelaar en dus kreeg hij al snel een baantje op de zaterdagmarkt. Op zijn veertiende vlogen de kippetjes over de toonbank. De kunst van het verkopen had hij snel onder de knie en de kip werd vervangen door de verkoop van sieraden en nog later door de verkoop van kleding. “Met een goede vriend heb ik uiteindelijk een eigen kledingwinkel geopend. Heel af en toe sta ik nog in de winkel, maar mijn vak is nu het verkopen van het Koninkrijk van God”, vertelt André met een glimlach.
God heeft handen en voeten nodig
De ommekeer kwam toen André naar Brazilië ging om daar kinderen in de sloppenwijken te gaan helpen. Het was een ware cultuurschok. André: “De eerste week was enorm wennen. Er werd wel vier tot vijf keer in de week avondmaal gevierd, mensen vielen in de geest, er werd gehuild. Wij hadden het gevoel in een sekte terecht te zijn gekomen. Uiteindelijk leerden we dat God een veelkleurige God is die van mensen houdt en die in jou wil bewegen.” Toen André weer terug kwam in Nederland realiseerde hij zich: God heeft handen en voeten nodig. Hij gooide het roer om en ging weer terug de schoolbanken in om daarna als jongerenwerker in de kerk aan de slag te gaan.
Geen twijfel
André is opgegroeid in een christelijk gezin. “Mijn vriendengroep zat bij de kerk en we gingen zelfs evangeliseren bij house parties”. Twijfels over zijn geloof heeft hij nooit gekend. “Geloof is een stellig weten of kennen”, zegt hij vol enthousiasme. “Het is prachtig om hier aan Gods kerk te bouwen. Jezus is heel dichtbij mensen. Het geloof heeft mooie verhalen over hoop en omzien naar elkaar”.
Samen op reis
Het uitgangspunt van het nieuwe jeugdbeleidsplan is “Durf op reis te gaan” en zo ervaart André zijn eerste weken bij de Ontmoetingskerk ook. “Ik ben net als de jongeren hier op reis en kom daarbij van alles tegen. Het mooie van op reis gaan is dat er veel te ontdekken valt. Het jeugdbeleidsplan is echt een goed stuk, wat ik gebruik als uitgangspunt bij mijn werk hier in de kerk.”
Thuisgevoel
“Durf op reis te gaan” neemt André dan ook heel letterlijk. Zo gaat hij de komende maanden met de jeugdkerk op pad om te kijken bij verschillende kerken en geloofsgemeenschappen. “Deze baan is maar tijdelijk en ik vind het fijn om dan ook echt met de jongeren op te trekken. Als je op reis bent, gaat dat een stuk makkelijker. Voor de jongeren wil ik een luisterend oor zijn. De kerk is een plek waar je je talenten en kwaliteiten kan ontdekken. Een thuis voor alle jongeren”
Huize Puur
Aan het eind van het gesprek komt een blije 9-jarige zoon thuis van school, zijn zusje is bij een vriendinnetje spelen. Vol enthousiasme vertelt hij dat hij de voorleeswedstrijd in de klas heeft gewonnen. Reden voor taart! Wanneer ook zijn vrouw Judith binnenstapt, springt André op. Hij moet een opvangkind van school halen. Judith en André hebben namelijk ook een gezinsopvang. Als gezin vangen ze kinderen/jongeren met een (meervoudige) beperking op. Dat kinderen zich hier thuis voelen kan ik me helemaal voorstellen. De warmte straalt er vanaf.
Nieuwsgierig naar wat er in het jeugdbeleidsplan staan. Kijk dan hier.
”