Het is een gesprek met veel lekkernijen op tafel. Stroopwafeltjes, lekkere chocolaatjes en oreokoekjes. Een gesprek ook waarin regelmatig een vrolijke lach klinkt. Trijntje en Freek Prakken houden van gezelligheid en dat vinden ze ook in de Ontmoetingskerk. Beiden zijn ze niet met het geloof opgevoed. Toch dragen ze allebei een kruisje om hun nek.
Bij ons wordt alles meegekookt
Onlangs was dominee Klaas de Lange op bezoek bij Freek en Trijntje. Daar raakte hij onder de indruk van hun geloofsverhaal. Veel kerkgangers hebben het geloof met de paplepel ingegeven, maar Freek en Trijntje zijn pas op latere leeftijd bij de kerk betrokken geraakt. Trijntje :“Bidden deden mijn ouders nooit. Mijn vader zei altijd: Bij ons wordt alles al meegekookt.” Trijntje: “Ik ging vroeger wel één jaar naar de zondagsschool, maar meer niet. Toch ben ik altijd gelovig geweest. Ik ging alleen niet naar de kerk.”
Loonstrookjes en belijdenis
Freek: “Mijn vader had een slechte ervaring met de kerk. Een ouderling wilde zijn loonstrookje zien en toen heeft hij die man de deur uitgezet. Daar was mijn vader niet van gediend.” Freek: “Mijn moeder vond het heel lastig toen ik besloot om belijdenis te doen. Ze vroeg: “Heb ik iets fouts gedaan? Nee, zei ik dan. Ik voelde me ook helemaal niet beter dan haar.”
Wist ik veel wat een scriba was.
Dat Trijntje op een zondag de kerk is binnengestapt, komt eigenlijk door een vraag van hun dochter. Trijntje: “Rijan was altijd al een gevoelig kind.” Freek: “We gingen in de zomervakantie regelmatig bij katholieke kerken naar binnen. Daar zie je veel pracht en praal met beelden van Jezus en Maria.” Trijntje: “Rijan had ook een knuffelbeer die Maria heette en voor haar verjaardag wilde ze een kerststalletje. Toen ze een jaar of acht was vroeg ze me: “Thomas gaat altijd naar de kerk. Kunnen wij daar ook een keertje naar toe?” Toen ben ik in de gemeentegids gaan zoeken naar een kerk en heb de scriba gebeld. Wist ik veel wat dat was. Die vertelde dat de kerk openbaar was en je er gewoon iedere zondag kon komen en of ik misschien wilde dat de dominee kwam praten. Dat leek me hartstikke leuk. Hij nodigde ons uit voor de kerkdienst de zondag erop.”
Het voelde als thuiskomen
Toen Trijntje de eerste keer naar de kerk ging, voelde dat voor haar als thuiskomen. “Ik heb enorm zitten janken. De dominee preekte over Jezus die aan de deur klopt. Dat kwam zo binnen. “ Freek sloot zich pas later een jaar later ongeveer aan bij de kerkgang, maar ook hij voelde zich thuis. Freek: “Ik ben iets meer praktisch ingesteld. In het bijbelboek vind je hoe je je een beetje hoort te gedragen. Het is een leidraad.” Trijntje vult aan. “Freek heeft altijd een enorm rechtvaardigheidsgevoel gehad. Hij is door het geloof eigenlijk niet veranderd. Freek: “In de Bijbel staat eigenlijk wat ik voel”.
Luidende kerkklokken
Terwijl Freek nog een koekje aanbiedt en er zelf eentje in zijn mond steekt, praat Trijntje met veel plezier verder. “Vroeger vond ik de zondagen altijd zo zinloos. Ik weet nog goed dat toen ik zwanger van Rijan was, ik op een zondag in de tuin zat en de kerkklokken hoorde luiden, alsof ze me riepen. Het is net of Rijan dat toen ook al zo voelde.”
Dit is het!
De geloofsreis van Trijntje en Freek begint in Friesland. Na een verhuizing naar Lelystad willen ze zich weer aansluiten bij een kerk. “We zijn naar meerdere kerken geweest, maar bij de Ontmoetingskerk wisten we meteen, dit is het!” Trijntje: “Natuurlijk kun je ook geloven zonder naar de kerk te gaan, maar het is fijn om iedere keer een preek te horen. ” Freek voegt toe: “Dat kan natuurlijk ook thuis met televisiekerkdienst ‘Hour of Power’, maar het gaat ook om de groep mensen eromheen.” Trijntje: “Het is een vast moment in de week, waarin je weet dat je gevoed wordt. Je hoeft het niet alleen te doen. Hoe meer mensen hoe meer vreugd. “ Freek: “Iedereen kan erbij. Wat je ook denkt, wat je ook gelooft. Je kunt altijd terecht. “
Ringen en kruisjes
Het kruisje om hun nek herinnert aan hun tweede trouwdag. “Toen we 25 jaar getrouwd waren, wilden we eigenlijk nog een keer trouwen, maar dan in de kerk want we waren alleen voor de burgerlijke stand getrouwd. In plaats van ringen, kregen we toen deze kruisjes. “We dragen ze altijd.”
Geloof, hoop en liefde
Het thema van de startmaand is dit jaar: ‘Ga mee! geloof, hoop en liefde voor iedereen.’ Een thema waar ze zich wel in kunnen vinden. Freek: “Geloof, hoop en liefde horen bij elkaar. Het één kan niet zonder het ander. Als je gelooft in liefde voor elkaar dan is er altijd hoop.”