Een interview met Meike Bolhuis naar aanleiding van het thema: Ga mee Sta op! Ook al is Meike pas 22 jaar oud. Ze heeft al heel wat levenswijsheden te vertellen.
Ga mee, sta op!, Waar denk je dan aan?
Anderhalf jaar geleden kon ik gaan werken bij het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht. Het was mijn droombaan. Werken met kleine kinderen op de uitslaapkamer. Het waren lange werkdagen. Ik stond 5:15 op en was dan om 19:00 uur thuis. Naast het werk, moest ik ook een studie volgen. Toen de studieboeken op de mat vielen, dacht ik ineens: Dit wil ik helemaal niet. Ik merkte hoe moe ik was en dat ik helemaal geen energie van het werk kreeg. Ik heb toen veel gebeden, ook ’s nachts. Eerst vroeg ik God: Laat dit alsjeblieft goedkome, laat dit mijn plek zijn. Ik wil zo graag dat het in één keer goed gaat. Later bad ik: God laat mij een goede keuze maken en als laatste bad ik: God help me bij het stoppen en het vinden van een nieuwe baan. Door te bidden, kon ik het ook loslaten. Dat is heel fijn en toch anders dan dat je alleen maar ’s nachts ligt te piekeren.
Wat heb je geleerd?
Het besluit om te stoppen was heel bevrijdend, ook al vond ik het heel spannend om mijn leidinggevende te bellen. Daarna was ik heel moe en heb ik wel dagen geslapen. Ik ben toen eerst vrijwilligerwerk gaan doen bij theaterschool JTL. Daar krijg ik enorm veel energie van en daardoor zat ik ook niet verveeld thuis In de zorg is heel veel werk, dus het was niet moeilijk om een nieuwe baan te vinden. Inmiddels werk ik in het Flevoziekenhuis in Almere en daar zit ik helemaal op mijn plek. Ik werk op verschillende afdelingen en merk dat ze enthousiast zijn als ik kom. Dat geeft energie. Ik ben zo blij dat ik deze keuze heb durven maken.
Wat wil je andere meegeven?
Doe vooral wat goed voelt. Verwacht niet dat je de Mount Everest kan beklimmen als je niet eens een goede wandeling kan maken. Ik ben een perfectionist, maar ik heb ook geleerd dat het niet altijd leuk kan zijn. Soms moet je ergens doorheen. Luister naar je gevoel.
